hani birinizi görmüştüm ya
kapı önünde
minicik ayakların
koşar adımlarınla gelmiştin yanıma
boynun yana kırık bakışlarında
bir kaç ince sesinle selamlamıştın beni
meramını anlamıştım
sende yapayalnızdın benim gibi
gurbetin çileli ocağında...
kim bilir hangi ülkeden düştün buralara?
belkide Anadolu topraklarında kanat çırptın
sevecen halinle kaç çocuk sevindirdin
şu güzelliğinle hangi katil avcıların gözünde büyüdün?
kaç fişek dolduruldu Üzümlü silahlara
peşi sıra kurşunlar yağdırmak için...

ah benim minik sığırcığım
beyaz siyahlı rengim
güzel ötüşlüm, garip bakışlım
beni mahsun duygulara gark ettin bugün
hüzünlerim yeditepeye yelkenler açtı
aklımdan çıkmayanı aklıma düşürdün!
sende onu gördüm
kendimi buldum yalnızlığında
gel hele biraz dertleşek
sen uçsuz bucaksız dünyadan bahset
bense, öksüzlüğü ile başbaşa ülkemden
ben yürek yangınlarında kavrulurken
karanfilleri solduranlara dargınlığım
Erciyes eteklerine gömülürken şanım, şerefim
son nefeslerimde ülkü’ye ağıtım!
söyle be can sığırcığım
seninde mi yüreğin titrer yarınlara?

Hani o gün ikramım olmuştu ya sana
nasılda kanatlarını çırpmıştın bana
zalim avcı olmadığımı anlamıştın
ayak uçlarımda sevinç ötüşlerin vardı
kulaklarımda çınlayan!
o ayrılışından beridir gözlerim kapı önünde
aynı saatin vuruşlarında yüreğim
seni arar, yolunu gözler bu dostun
beklerim geleceğin anları
elimde ikramım!
yoksa selam uçurduğum yeditepe’de misin hala
bulamadın mı kanayaklım, sevdalı mı
demiştim ya sana
al yazmalı, hilal kaşlı, sırma saçlı, endamı güzel
işte o gördüğün kanayaklımdı benim!
belki de evinde, hüzünlere boğulmuştur
garibim ne zorlardadır
ne olur bul onu
emanetimi ilet yeditepeli karanfilime
ve beni yokluğuna alıştırmadan
gözlerim kapı önü boşluğuna düşmeden
tez dön emi cici kuşum?