GÖNLÜM
Ne ilkbahar bildi ne sonbaharı
Yaz mevsimi gibi kavruldu gönlüm Kış mevsimi ateş sardı canımı Sazak yemiş gibi savruldu gönlüm Dağların başında seyip kalmışım Bir yarin başında garip kalmışım Haktan başkasına gaip kalmışım Fecri kazip ile avundu gönlüm Yarın kaşlarında naçar kalmışken Bir abdal yaklaştı seher vaktiyken Hele bir doğrul da kaybolsun diken Güllere karışıp şad oldu gönlüm Can zara düşmeden canan bulunmaz Ateş harlanmadan yanan bulunmaz Hak ile pişmeden cinan bulunmaz Fani heveslere yad oldu gönlüm 06.09.2020 Arslan Yılmaz İstanbul |
Tebrikler