Has gül
Has gül
kokunu aldı renge boyandı gönül işte bu bağlandı kaldı can bedenine ateşler saldı zay oldu gönül gülün yanında kurudu gözde gönülde sözde yüreği düğüm gelip bir çözde sevda dediğin yanmalı özde kanadı kaldı diken yanında bakarak yandı gözün elmas ı bırak budama elden makas ı sen değil mısın gülün en has ı izin ver bitsin kökün yanında Ahmet Coşkun |
çok güzeldi,ibret vardı,
çok çok da acıklıydı,
sevgi ve özlem vardı,akıcı ve anlamlıydı,
kutluyorum Üstadım Dua ve selamlarımla.