SEYYAH
Tanıdıkça,
Değerlerinin bir bir eksildiğini gördüm, İnsanların... Tanıdıkça, Değeri eksilir mi insanın? Bu yapmacıklık, Davranışlarından sızan, Bencil damlalar... Bu soğukluk, Uzak tutuyor beni insanlardan... Üşüyorum... Onca kalabalık arasında, Sarılacak, Yürekler arıyorum kendime. Bulutlar, içime çökmüş... Yağmur serinliğe bırakıyor kendini, Yaz, yerini güze bırakalı çok oldu. Şimdi, kış gün dönümlerindeyiz. Şiirlerimi, seyyah ettim yollarına... Gönül gönül dolaşır dizelerim... Elbet bir gün vurur, Senin de gönül kapının tokmağına.... |