Yanlış hatırlamıyorsam 2015-2016 lise yıllarımda "İstiklal Marşı ve Mehmet Akif Ersoy" konulu bir şiir yarışması için yazdığım ve il bazında derece aldığım bir şiirdir. Bu şiiri, 5-6 yıl önce eski email adresimden bir arkadaşıma göndermişim. Email adresimin şifresini bir iki hafta önce hatırladım ve bu şiiri görünce duygulandım. Aradan geçen 6 yıllık sürenin hatrına paylaşmak istedim. Lise çağında yazdığım için ufak tefek hatalar olabilir, mazur görünüz.

Ey İstiklal ışığı altında toplanan binlerce pervane,
Bedenlerimiz ve ruhlarımız toplanacaktır ; İstikbalin vadettiği gölgede.
Hani dört yana saklanmış ya düşman batıdan doğuya,
Anadolu’nun bağrında bir hain zulasında.
Bulunurlar elbet şafaklardan sabahlara birer birer,
Bu kutlu davada herkes olmuş cengaver.
Uzanmış şehadet şerbetine elleri,
Tehaşşüdler altında erkeğinden kadınına, yaşlısından gencine erlerin.
İstiklal İstiklal !
Zaferinle kutsadığın gün hilalime diz çökeceğim,
Bu kutlu ülküde vatanımı namus bileceğim.
İstiklal İstiklal !
Bir karış toprağımı hainlere elletmeyeceğim,
Ve yalnızca senin sarhoşluğunla öleceğim !
İstiklal uğrunda, peygamber ocağında Mehmetçikler,
Sağ iken erler , vurulunca şehitler.
Teslim etmediler yurdumu işgal eden zalimlere,
O zalimler ki Yunanından İngilizine , Fransızından Ermenisine.
İstiklalimi elimden almaya çalışan alçak soysuzlar,
Benim doğduğum yurtta, benim toprağımda.
Kaybedersem nasıl bakarım anaların suratına ?
Haine yenilmişliğin utancıyla.
Bir ölüp bin doğan şanlı erler dikti sancağını,
Vatan !
Kanlarının allığıyla,
Alınlarının akıyla.
On üçünden otuzuna gencecik erler,
Sahip çıktılar kutsal emanetine.
Türk ölür de esir olmaz ey soysuz düşman !
Irkıma yazılmış taa ezelden ebede destan.
Akif’in destanından İstiklale döktük kan,
Verilmedi verilmeyecek bu cennet vatan !
Bu ne tufandır, bu ne vahşet..
Türk yurdunda hayasız dehşet !
TÜRK !
Kulak ver Akif’in sözlerine,
“Irkımızdır çiğnenen ,
Evladımızdır doğranan ,
Hey sıkılmaz !
Ağlamazsan bari gülmekten utan.”
Ey Türk ! Özüne dön ,
Sen dönmezsen özüne , sahip çıkmazsan vatanına
“Sahipsiz vatanın batması haktır ,
Sen sahip çıkarsan bu vatan batmayacaktır.”
Diyen Mehmet Akif’e kulak ver !
Bizde yiğitler can verince olur şehit,
Sizde hayattayken kalleş , ölünce birer leş.
Kalleşlerin arasında ölüp ölüp dirilen erler,
Dirilen erlerde bu ne aşk, bu ne korkutucu iman !
Her defasında korkusuzca düşmana saldırmak,
Her adımda şehitlik mertebesine yığılmak…
Her şey bayrak uğruna ki,
Bayrak İstiklalin direği.
O İstiklal ki,
Uğradığı her yere bayrağımızı dikecektir.
VATAN , VATAN !
Uğruna binlerce can feda.
Al canlarımızı da ,
Bu kahramanlarını bas bağrına
Sakla kefensiz gömülenleri toprağında.
Fatih’ten beri vadedildi müjde
Asım’ın nesli bunun için kutlu mücadelede
“Asım’ın nesli diyordum ya…
Nesilmiş gerçek : İste çiğnetmedi namusunu , çiğnetmeyecek.”
Diyor ya Akif , Bak işte !
İstiklal uğruna ölüp de İstiklal Marşı’nda anılan nesil bu
Ey İstiklal kahramanları,
Bugün bayrağın altında hazır ol da anarken sizleri,
Gözlerimiz dolarak hatırlayacağız yiğitliklerinizi...
Bu bayrak !
Yükseldikçe yükseldi hududu olmayan arşa,
İnmez arştan aşağısına.
Bir milletin omuzlarında atadan kalan sancak,
Dikilecektir elbet Türk’ün ayak bastığı toprağa.
Adına yazılmış bir ömürlük “ İSTİKLAL” için marş,
Sen ki İSTİKLALİM,
Sensiz olmaz İSTİKBALİM !