Kırgınım...
Kırgınım....
Bir baharım vardı kışa çevirdi Beni ağlatan o dile kırgınım Gönül direğimi kırdı devirdi Acımadan yıkan ele kırgınım Gözyaşlarımı sel etti parası Yakan kurşun değil ki dil yarasi Kin gururu iki dünya arası Beni susuz eden göle kırgınım Bütün anıları yaktı kül etti Hasret duvarları yıktı kaybetti Ardına bakmadan kayboldu gitti İzi silen kızgın çöle kırgınım. Desen desen gülü kokladı gezdi Beni görmez oldu basıp da ezdi Elimi uzattım bana çok kızdı Suçsuz yere üzdü hala kırgınım Fatma hak etmedi bunu bilesin Seni üzmedi ki birden silesin Kim bilir sen şimdi kimin ilesin Bana engel koyan yola kırgınım Fatma Alageyik |