şelaleler aktı içimde şimdi
biri hatırlattı yine, seni bana
“o mavi gözler” dedi
hiç yokmuşsun gibi…
halbuki tarih sayfasında sende vardın,
belki yedi, belki de altı yıl
ama vardın.
yüreğimi incitti bu hayat.
ne kadar çabalasam da
var olan bir hayatın
kaybolan insanısın,
canımsın.
kocaman yüreğinle hala içimdesin
kilitlendi kalbin kalbime…
hangi kelimeyi bulurda söyler bu dudaklarım!
oğlum, hatırladı yine annen seni
bakıyorum yollara …
çocuk sesleriyle inliyor sokaklar,
sadece senin sesin yok.
karışmış insanlar birbirine,
sadece sen ayrısın benden
beklerim kavuşma vaktini
sessizce……
bağırmayan feryadımı
bir tek sana yazdım.
hiç duymasın yavrularım
incinmesin hayatları
bana bakan kirpikleri
yaşla ıslanmasın
şelaleler aktı içime
derin, derin inen hasretinle
sarıldım yine kendime
sen, dedim sana
unutmadım hala, benimsin
benim……

14 mart 2007-
17-45

Atike Rana