DAĞLARIMA KAR DÜŞÜRME
Sen bana gelirken; adım attığın her an, toprağım can bulmuştu.
Dağlarıma kar düşmemişti, yollarımda engeller yoktu. Baktığın her yerde çiçek açmıştı, rengarenk. Sonra sen gittin, Benim ise dağlarıma karlar yağdı, yollarım puslandı. Toprağım, dudaklarım gibi kupkuru oldu ve çatlıyor her aldığım nefeste. Nem var nem yok yandı tutuştu hasretinle. Yalnız biliyor musun? Sana dair biriktirdiğim tüm umutlarım, sırf sen geleceksin diye canlı duruyor. Yine de Allah kahretmesin, bu ayrılık beni öldürmüyor ama vurup vurup duruyor. Yusuf BİTİM |