Yorgun zamanlar.
Ne zaman özgürlük dokunsa dilime
Gözlerim çekilir gider kendine Ellerimde bir parça aydınlık üşür Alaca karanlığına dalar gibi. Hani gün yorar da Gece uyutmaz saatlerdedir zaman, Usulca düşlerin derinliğine dalarken Buğulu bakışlar düşer kalemime Başlar şiir kanamaya dilimden.. Oysa simdi ne çok şiir yazılırdı Yorgun zamanlara.! Ellerimizden, Su misali akıp geçerken güzel günler Ki yılgınlığı değil Direnmeyi öğrenseydi.! "Utancını" kasgetinin altına sağlayanlar. Umut gitmeyip kalsaydı yarına dair. Buğulu bakışlar deydiğinde kalemime Gece kıskanırdı, gün ışığından Yoksul çocukların gözlerinin siyahını. Kendiliğinden dağılır giderdi, Kirpiklerine gizlenmiş hüzün! Şiirler gör nasıl bozardı, Sessizliğini bu vurdum duymaz karanlığın... Abdullah Oral..... |
Yüeğine emeğine sağlık
__________________________________Selamlar