Hayat HikayemDoğum yerim Merzifon, tevellüt ellidokuz O şipşirin beldede gözlerimi açmışım Bir mübarek gecede önce mevlüd okunmuş Sabah namazı vakti ben dünyaya gelmişim Annem ağanın kızı, babam kapıda şoför Birbirini sevmişler zengin fakir demeden Kim dediyse çok doğru ‘aşk adamı eder kör’ Mutlu yuva kurmuşlar birbirini incitmeden Geçim derdi bitirmiş babamı o zamanlar Altmış üçte göç ettik İstanbul’a Fatih’e Hayal meyal aklımda dar cumbalı sokaklar Hepsi şahittir sanki o mübarek fetihe Birkaç yıl daha sonra taşındık Çağlayan’a O zamanlar Çağlayan şimdiki gibi değil Ta o zamandan katılmış bölge halkı talana Her taraf gecekondu kim vermiş belli değil O zamanın düzeni gerçekten çok bozuktu Su almaya çeşmeye alt sokağa giderdik Asfalt ne gezer orda kaldırım bile yoktu Sonbahar kış mutlaka çamurlarda yüzerdik Buna rağmen çevremiz iyi insan doluydu En ufak sıkıntıyı bir ucundaki duyardı Merhamet hala vardı, kalpler sevgi doluydu bir şey lazım mı diye yardım için koşardı Evimiz üç odaydı, ortasında salonu Birinde biz kalırdık diğerinde halamlar Misafir geldiğinde daralır eni konu Buna rağmen mutluyduk rüya gibi akşamlar Babamda desoto marka eski bir taksi vardı Eminönü durağında taksicilik yapardı Zavallı babaannem cam önünde sediri Sokaklara bakarak gece gündüz yatardı Hiç unutmam babamın evine gelişini Yorgun argın olsa da gene neşe saçardı Göz ucuyla izlerdim öperken kardeşimi O gelmeden geç olur bizi uyku sarardı Hafta sonu olunca tüm mahalle erkenden Brandalı kamyonla ormanlara giderdik Genç ihtiyar demeden her biri ayrı telden Beraberce son çıkan şarkıları söylerdik Bazen yaz akşamları babam erkenden döner Babamın taksisiyle hisarlara giderdik Sur dibinde çimene battaniyeyi serer Gaz ocağında çay demler yudum yudum içerdik Gecenin serinliğinde denizde yakamozlar Tatlı esen meltemi tenimde hissederdim Öbek öbek parıldardı gökyüzünde yıldızlar Gökyüzüne bakarak mehtabı seyrederdim O anlar ne anlardı, ne güzel zamanlardı Ömrümün balı gitti, şimdi posası kaldı Hatıralar diyerek bir şair, bir ah çekmiş Hatıralar kovulmayacağın tek cennettir demiş Bönen, 6 Safer 1429 Perşembe |
Kaleminize gönlünüze sağlık.