YORGUN MERMİLER
Gece söner Ay kararır gözümde
Sus pus olur ağlamaklı gözlerim Matem rengiyle örtülü yüzümde Senden kalan tebessümü özlerim.. Sokak sokak, köşe bucak iz arar Aklımı sensiz düşünceler sarar Gereksiz bir çaba, gereksiz yarar Bir umut der yola bakar gözlerim.. Şuursuz vakitler koşar amansız Ne yetişmek ne kavuşmak imkansız Takati kalmadı artık dermansız Birkaç adım sonra düşer dizlerim.. Eriyor gölgemde aslım mum gibi Yer gök, her yer aynı Cehennem dibi Mağlubu ben oldum, sensin galibi Karşılığını kaybetti hislerim.. Göğsümü yorgun mermiler yakıyor Ne gözyaşım nede kanım akıyor Geç kaldı gözlerin boşa bakıyor Gözyaşlarımla silindi izlerim.. Dönüp baksan görünürde değiller Çoktan toprağa düştü filizlerim. |