ŞAHSIMA MÜNHASIR
Sevdan yüreğimde edince zuhur
Kalbim oldu küçük çocuk gibi muzur Anladım bu aşk bana getirecek uğur Çünkü;Yüreğim seninle buldu huzur Seven,sevdiği için çekmeli çoğu tribi Ciğerlerime kadar işledi bu aşk gribi Sevdalı kalbim atlatamadı bu tahribi Yüreğim şifa bulur,seversen bu garibi Hemen yüreğinde ilan etmişsin ohal Tamam,kendini koruman çok doğal, Defalarca sana sorduğum bir sual, Sevgime yasak mı var ? Yüreğine uyguladığın baskıyı bırak, Yoksa mutluluk sana çok ırak, Değmesin diyorsan yüreğine bıtırak Sevmeyi senden öğrensin bu çırak.... Ama sevda bu,ne yasak,ne de kural, tanır. Yüreğimse kendini ne Ferhat,ne de Mecnun sanır. Aşkımı Ferhat duysa utanır.Mecnun görse kıskanır. Çünkü sevdam şahsıma münhasır. deli_doluyum |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...