çobanın kaderi
Ayas ovasına geceler çökmüş
Belceğiz bekçileri ak sürüyü basmış Emmi dayı bildiklerim bırakıp kaçmış Hiç sevenin yokmuş senin Çoban Mehmet im Zalim bekçiler dinlemediler yalvarmamı Yürümeyince dövdüler küçük koyunlarımı Meleştire meleştire gütürdüler yavrularımı Akgün dostuymuş yüzüne gülenler Çoban Mehmet im Bırakmak istemedim sürümü zalimler eline Bekledim ak sürümü kapılarının önünde Tokalı Şişeğim acı acı baktıda yüzüme Neden geldik buraya der gibiydi Çoban Mehmet im |