Gözleriydi ufukta
Gözleriydi ufukta
Diner mi gözlerindeki mavi en derin solukta Mecalin duvarında yüreğin gözleri ağlamakta Vazgeçer mi mazi Vuslatın ateşinde yansak da. Gök delinip, yağmurun çocuğu değil mi filiz Oysa Aşkın bir yanı kör Bir yanı dehliz. Dokundukça yüreğimiz kanar, Yanar elimiz Dilencisi olduğumuz… o kutsal tapınakta Aşk’ın şavkında durulur En asi nehir. Bir muhabbet ki, süzülür gönlümüze Kurulur şehir Kristaller aşkın yağmurunda erir Neden O kristallerin limanı yok okyanuslarda Gözleri ufukta seğirir En muktedir anım yenilgiyi tatmakta Doludizgin gidiyor zaman atlılara inat Yüreğim yaralı Acıyı tartmakta Ah …cananım Şimdi gönlüm pusu atmış, susmakta. |
Gayet akıcı . Hoş bir tat bıraktı bende...