TARHANAHasta olunca bebekken, Ebem lapa yapıp, Koyarmış göbeğimize . Büyüyünce , Soframızdan , Hiç eksik olmadı . Soğukta , Hayali bile ısıtırdı, İçimizi tarhananın. Gelmeden kış , Mis gibi tarhana kokardı, Küpe giresiye kadar evimiz . Dökülmeden beze , Bir pişirimlik verirdi annem , Eşe dosta . Sonra konuşurdu kadınlar , Senin tarhanan acı ,tatlı .. Benim ki öyle seviyorla bağlanırdı tatlıya . Görev yaptığım yere , Yanımda götürürdüm, Uşak olurdu kokusu . Evlenince , Sana bir tarhana yapayım , İyileşirsin derdi karım . Gezdim yurdumu , Çok yörelerin tarhanası, Tutmuyordu Uşak tarhanasını . Bir kaşıkla , Giderdik geriye , Rahmetli de çok severdi tarhanayı ... |