KALEM AĞLAMIŞ MENDİLİ YENkalem, ağlamış mendili yen, kara lekeler, bembeyaz sayfaya düşmüş, gam, kim, silecek, kara yazıyı, silgisi yok, baştan sona kara hangi deftere, el sürsem, alı, yeşili sönüyor geceden kara, öyle ki ömür karası, cerahat akıyor... söküp, söküp atmak, yüreğimi yoka satmak, ardına kadar kapıları açmak, göğün, sımsıcak bulutlarına kaçmak, us’u alıyor, eşyalara, gönlüm kalıyor , yükü ağır gelince, soluyor, çürüyor, kırılıp, dökülüyor pahasında yol alıyor bu yürek, cana ağır, yükü, taşınmaz soldu, pembeden,aldan, yoldu, canı candan, acı, gerçeğe sarınmış hırka çıkartsan da yapışmış cana, içimde solmuş Gül 🥀 yaprak yaprak, kan döker, Eylül, Ekim derken, geçti koca bir sene aralıksız, üşürüm hırkaya paye vermeden, aralıksız... Sibel KARAGÖZ #sibelkaragözşiirleri #kızıma |