SONRASIAkranları yok olurken. Uzanır günlerin ardına. Bir sevgi olsun yeter ki, Ayakta tutan. Yıkılmaz dersin koca çınar, O bile bir gün yıkılır. Su içerken pınardan buz gibi, Bir gün o da dokunur. Ayaklar basmaz olur yere, Kim koşuyordu bir zamanlar. Hiç gelmezdi ölüm korkusu, Zaman hazırlarken yavaş yavaş insanı... |