Ömür bir törpü kadar kader yüklü
Aynı cümleler yarışta,yarın ötürü
Beni yakınışlar beklese,gün ömürü
Bir sessizlik az ölü
Az saffet az söğütü
Biçilmiş bir öğüdü
Budak budak salsak gün özünü
Ya kısa kalsaymış hayatımda
Bir günden ötürü

Az ölüm fatihasında
Az kalım bakarasında
Az gidim amasında
Az salınım nazarında
Değse,yüreği ferahlara
Beni bilse,yüreği taşlarca
Taşlarda,sırasızca
Ya!
Ya kısa kalsaymış hatatımda
Bir günden daha doğruca


Kısa kalsa ömrüm
Kısa kalmışsa ömrüm
İşte bu yüzden;düşer
Düşüyor!
Düşüyor gözden insanlar
İnsanlarım
İnsancalarım
Dizelerce diz kırmacalarda
Omuzlarında bir dava acısında
Ve sonrasında
Bir muhakeme avlusunda,
Aynı hazinler
Bir yıkık bir davada orada
Kaybedilmiş bir insanlıkta
Sen sayıklar mısın?
İnsanca!
Ya kısa kalsaymış hayatımda
İnsanlık ramaklarında
Uzak kalsaymış kendinden,ona yakınlıklarda
Sayi gerçekten ona yakarışlarda,onarılmış bir dava
Çözüldü mü gerçeği
Ya kısa kalsaymış hayatımda
Gerçekten dinecek miydi bunca hatıra?
Yoksa geçmiş göz çevirdikçe kadrelerden çizilen bir sırt emarında
Bunulan ağrılı bir deva olsa?
Şaşırtacak mıydı bundan sonraki geleceği!