Kırıldı ümitler
Yıkılmaz dünyamız derdim yıkıldı
Sıkılmaz canımız derdim sıkıldı Geldi başımıza tüm umduklarım Ölümüne seven kalbimiz kırıldı Insan yaşarken görürmüş her şeyi Ebedî sanmasın aşk-ı sevmeyi Ağlamak var unuttuk gülmeyi Kayboldu hevesler kırıldı ümitler Tadarsan ben-im gibi şaşma arkadaş Ne dostun kalır nede sırdaş İçersin her gece olursun ayyaş Farkın kalmaz isyankâr kuldan CİVELEK oldu yaşayan tadan Yanmam bir daha aşkla sevdaylan Bana sokulan hep ciyan yılan Ben oldum yalnızlıkla nikâh kıyan Yazan- ismaıl civelek ( İsmail-i ) Develi köyü Pamukkale Denizli |