---- MAZLUMLARIN AHI ----
Hani bir çocuk vardı ya balık gibi sahile vurmuş yatarken,
Allah bunun hesabını biz kullara sormayacak mı sandınız,
Binlerce masum, şişme botlarda huzur ve güveni ararken,
Mazlumların ahını yerde, gökte duyulmayacak mı sandınız.

Bilmem kaç tane  sübyan evladımız taciz ve tacavüz ile öldü,
Dünya yaşanır halden, insanlıktan çıkmış insanlar ile doldu,
Bilinmez  virüs yüzünden yüzlerde maske ciğerde nefes söndü,
Bizi Yaratan Rabbim bunları, cezasız bırakacağını  mı sandınız.

Allah’a şikayet edeceğim diyen çocuk vardı sedyede yatarken,
Ben Ölmek istiyorum, cennete belki ekmek vardır diyorken,
İnsanlar lal olmuş, üç maymunu oynayıp gözleri kapatıyorken,
Bu kadar acının, caniliğin hesabı dünyaya sorulmaz mı sandınız.

Vahşice Katledilen Leyla’nın, Eylül’ün daha bilinmez çocukların,
Daha bebekler ile oynayan dünyadan bir haber çocuk gelinlerin,
Karanlık kuytu köşelerde işkence gören sesi duyulmaz yavruların,
Eyvahlar, tühh yazık olmuş demek ile kurtulacağınızı mı sandınız.

Niye şaşırıp kaldık ki, başımıza gelen bu kadar  felaket ve dertlere,
Her gün binlerce insan ölüyor, sözüm yok inanmıyorum diyenlere,
Allah vicdan, merhamet versin geride kalan insanım diyenlere,
Huzur, mutluluk refah için de bir yaşam süreceğinizi mi sandınız.

Adem ULAŞ  Taşova / Yonnus