Artık ne umut fakirin ekmeği..
Nede sevdan bu gönlün pastası böreği..

Hasret ve hüzün kokan bu şehrin yalnızlığında
Acıya ağıtlar yakarken yine ezilmiş yüreğim
Yokluğunda sükun bulur mu hiç yaşlanmış ruhum

Ölü toprağı serpilmiş duygularımın derinliklerindeki
Yitik yaşanmışlığımın koyu dehlizlerinde
Mazi kaçkını bir yığın hatıralar uyur da
Ayaza çekmiş düşlerde asılı kalır hayallerim

Bir zamanlar sensiz geçmeyen hayat dilimi
Sağır, kör olur , görmez bir türlü çaresizliğimi

Ve korkarım ki ;
Zaman yine seni haklı çıkaracak göçmen kızı
Yenik belleğim sadece seni değil,
Yaşanmışlık içinde kendi adını bile unutacak belki

İşte bu yüzdendir ,
Senden hatıra diye koynuma alışım yalnızlığı
Bu yüzdendir arada birde olsa
Hal hatır soruşunu mutluluk sanışım

Sen de hatırlar
Seninde aklına geldiği olur mu bilmem ama
Ben unutamıyorum arada birde olsa gelişini odama

Yani bunca yıl sonrada olsa
Ne alışabildim unutmaya
Ne alıştırabildim unutmayı kanayan şu yarama

Ne de susturabildim ağlayan yüreğimi
Göz bebeklerimde asılı kalırken gülüşün

Hala aklımdan çıkmıyor bir türlü biliyor musun
O dönüşü olmayan yolculuğa çıkışın

Cılız beklentilere gebe bıraktığın bu umudu bile
Bir daha ölü doğurdu ,sevdan şu katran gecelerde

Yani anlayacağın göçmen kızı
Artık ne Umut fakirin ekmeği
Nede sevdan bu gönlün pastası böreği

Çünkü artık gelmez oldu selamın sabahın
Hatta sensizlik yetmiyormuş gibi,
Daha çok da vefasızlık kokuyor her haberin
Anlaşıldı ki ;
Yine ayrılık yolcusu taşıyacak hasret limanına gönül gemilerin

KAŞİF KANİ ERTÜRK Eğitimci şair-yazar
Sarıkaya şair ve yazarlar derneği başkan yardımcısı