Ellerimin okşayışını..Nicedir ayrılık yüreğimi karıncalandırıyor Beynimi uyuşturuyor özlemin Çok sık birlikte olmasak bile Benimle olduğunu bilmenin bunca zaman içimi Nasıl ısıttığını yeni yeni anlıyorum. Yokluğunu, hatırladıkça yüreğime saplanan Bir sızı olmaktan çıkıp mütemadiyen Bir boşluğa sabahları seni okşayarak başlamaları Akşamları her işi bir kenara koyup Seninle baş başa konuşmaları özlüyorum.. Oynaşmalarımızı, yürüyüşlerimizi, Sevimli haşarılığını, çocuksu küskünlüğünü Nasıl da serttin başkalarına karşı beni savunurken Ne kadar yumuşak, bir çift kısık gözle Kendini, ellerimin okşayışına bırakırken Devamı yok sevgilim devamında ayrılık var.. Bu şiirin oysa bizim şiirlerimizin Mısralarında bile boşluk yok ayrılık yok Bizim şarkılarımızda nakarattan sevdalar var Sürekli seni sevdiğimi tekrar ediyorum Ben seni çok seviyorum çok sevgili. Sami Arlan.. |