GÖNÜL DEVRANI
Ömür mevsiminin her baharında
Ayrı güller açar bağında gönül Devranı döndürür gençlik çağında Dertsiz tadı ile tuzunda gönül Günler geçer gider değer bilinmez Dünü solar iken bugün görünmez Hiçbiri yürekten elden tutulmaz Övünür kendince tavında gönül Yaşı varıp da erince kemale Gülün kurusu dökülür virane İniler gözünden kanlı divane Yoktur deva diye dikeni gönül. Serpil TAŞYÜREK |