Belki de son sözüm bu kim bilirki,
Ölen bir ölür bin defa dirilirmi,
Dünya gam hane bu kadar dert verilir mi,
Düğüm düğüm olmuş dertlerim çözülürmü,
Bir kere olsun kendime gül diyemedim,

Azrail gelir gider tam göğüs kafesimde,
Elim ayağım titrer can yok sanki bedenimde,
Rahat bulurmuyum bilmen bir arşın kefenimde,
Bir bilen varmı deyip yollara düşüp soramadım,

Nerde bir ağlayan görsem yastadır canım,
En güzel mutluluk yarini secdede gördüm,
Mecnun beter laylayım deliye döndüm,
Ben derdimi kendimle bareber toprağa gömemedim,
Yarınlarım yok hep umutsuz gel gör diyemedim,

Aynalar küskün hayatım olmuş kül hane,
Yoruldum istiyorum artık bende musede,
Hüzündenbaşka açmaz oldu yüzümde ifade,
Gül toprağa erişti ben bu sırra eremedim,

Gözümden yaş düşmeden derde dert demem,
Halım nedir diye sormaya na dost demem,
Hep ağlarmı insan almışsın kıdem
Çamura saplamdım sırrı nedir bilemedim,

Tek istedeğim tek mutluğum ölümdür benim,
Son bahar rüzgarında yanar kavrulur özüm,
Aldığım nefesim bile boğazım da olmuşken düğüm düğüm,
Ben bügünde yine toprakla billeşedim ne çare,

(Acemi Yorum)
MEHMET KOCAKAYA