AĞLIYORDU VEDA EDERKEN

Bir aksam çıkıyordu evden
Ne dur diyen vardi nede git,
Sessizce yürüyordu erden
Ne kal diyen vardi nede yat.
Menzilini belli etmeden.

Aile yoksundu düşünceden
Hepsi yaşıyorlardı gel git
Biri bakıyor pencereden,
Soruyor ona mütereddit,
Duymadi uzakti menzilden

Kar yağıyor, hafif inceden,
Vermiyordu yiğide geçit,
Yağan kar önceki geceden
Yoruldu, ariyordu binit,
Haberli olsaydı önceden.

Kulağı kabardı inceden,
Bakti resmi giyimli zabit,
Yürüyor arkaya bakmadan,
Soruyordu nereye yigit,
Kovuldugunu bildirmeden.

Yolcu yolunda dedi birden
Edenler olmalı koca it,
Dedi yalnızlık ezelden,
Kar tipiye çevirdi şedit
Dedi ben kalamam menzilden .

Menzil nere, anladı halden,
Dedi taşla çevrili lahit,
Ne işin var yaşamak varken
Dar ettiler oldum çok ifrit.
Agliyordu veda.ederken.

Faydasi yok nankör kediden,
Fitne ficurdan olmaz mürit,
Düşünün mahşeri şimdiden
Selimiyi üzmeyin müfit,
Size fayda yok necibeden.

03.12.2020 21.34 Ben Selimi ( Ömer Kılıç )