özledim
her şeyden önce gözlerine yazmalıydım sözlerimi.
Çünkü gözlerde başlar özlemin yorgunluğu. Sahi, aradı mı hiç gözlerin uzaklarda silüetimi? Kulakların özlemini çekti mi sesimin? Direği sızladı mı burnunun tanıdık bir kokuda? Alıp götürdü mü seni geçmişin soğuk odalarına? Yıldızlı bir gökyüzünde yağmuru dilemek gibiymiş seni beklemek. Onca bekleyiş biriktirdim bir bilsen. Kendi başıma bilinçsizce bela etmişim meğer. Anlayacağın, bu gece de efkarlandım. Özledim desem geçerdi belki; diyemedim... |