Yok Artık
Şimdi mevsim kış
Kapının altından çağırıyor soğuk O kartpostallık bakışlar Yok artık Bacası tüten ev Gözleri ışıldayan çocuk Yok artık Sırtına tüm maişet yükünü asan Topukları çatlasa da Gönlü ak yüzü pak babaannem Yok artık Dizlerine kadar kara batmış Beli bükülmüş Sıcak bir yuva için odun yonan dedem Yok artık Kar kapatmış yolda kalmış Çorabından buz sarkan Dişleri birbirine çarpan Bir battaniyede medeniyet kuran Yolcu ... Yok artık Yükü vurunca sırtına yolları aşan Karın tokluğuna şaha kalkan Yağız at Yok artık Yok artık bir ıhlamur çiçeğine Bir kızılcık şerbetine Bir yayla nefesine Sağlık... Yok artık |