Heybemde biraz umut,biraz hüzün..
Gön doğumu yollardayım
Çala kalem bir şeyler takılır aklıma
Çat kapı gelmez ki beklediklerim.
"Gün ola harman ola’ diyesim var..
Ne gün doğar gönlüme, ne harman gelir aklıma..
Adımlarım nazlı nazlı çekiştirir..
Dilimde sözlerim yarım yamalak..
Ahmakça düşler bulur o an
Gülümsersim..acıdan
Yine berbat bir günün lanetli ellerindeyim.

Sabahı serçeler uyandırır..
Hüzünden mi..bilinmez..
Serçelere kızarım..
Yedi verenler solar..su çekilir..
Toprak çoraklaşır
Umut yetim kalır yüreğimde..
Can cekişirken düşlerim..
Prangada ..suskun..
Kenetlenmiş dişlerim..
Yine umutsuz bir günün ellerindeyim

Umut kırk yamalı bohça.
Bin yamadan bir umut doğmaz bilesin
Cam kırığı yatağım..can kırığı düşlerimle..
Yalnızım..koca bir şehir bir ben
Kekeme duygularım anlamsız
Günüm gecemden farksız..
Öylece kala kalmışım bir sokağın başında..
Yine bir gün son bulacak..
Yine yüreğim yaralı kalacak..
İnsafsız bir sabahın ellerindeyim..

H. Işık. 17/11/20