YABAN NERGİZLERİ
Mazili nergiz bahçesinde,
Şubat yeşilindeydi Ege, Çöğür ağacının dikeni hüznün, Ve çiy damlası mor lalede, Dayanamam kokusuna nefesinin, Bahar müjdecisiydi zeytinlik, Altında kar beyaz döşek, Sırt üstü atmalı cesurca, Belkide bir daha böyle bahar gelmiyecek. Bir kucak dolusu nergizle hala hayalimde, Ve onun kokusuyla birleşmiş hala taze, Ölmek üzere olmaya gerek yok, O şerit her gün gözümün önünde Bir roman çıkar o bahçeden Kısacık anlara rağmen |