Kapı duvardı ama aşktıBir türlü terkedemediğim şehirler, vardı Sokaklarında nimet saydığım umut kırıntıları Bir cümleye sığdıramadığım hoşçakallarımın .. dudağından öpemeyen hoşgeldinleri olmalıydı sebep Aslında aşk yıkılan bir enkazdan ibaret Öncesi kapı, duvar olsa da belki yetinebilirdim Kapıydı, duvardı ama vardı Ellerimi dokunduğum da bir mühlet sonra ısınırdı o duvar Pıtırtıları duyulurdu o kapının ardında Varlığının ispatıydı bu Ama hemen o duvarın ardındaydı aşk Sadece kalben ve ruhen sevebilirdim onu Hiç dokunmadan, hiç sevişmeden de olsa .. hisleriyle yaşayabilirdim bir ömür boyu Arzular hayal, hayaller perde olurdu gözlerime Gözlerimin kahvesi kimseye açmazdı böylece Başka bir bina inşa etmek için arazi olmazdı ruhum Arafta sıkışmazdı düşlerim. Gecelerime soğuk soğuk çığlıklar doluşmazdı Üşümezdi kelimelerim Kelimelerim cennetini bilir orda yaşarlardı ... |