Aylardan otuz EKİM...
aylardan, otuz EKİM takılmış kanatlarına İZMİR
Dökülmüşsün dört bir yana Şiir olmuş hayâller,masal olmuş kolunda can verenler Gözlerin renk değiştirmiş,yol olmuş ellerinde maviler hangi nazara geldin,hangi bir kem göze Saçlarına depremler ilişmiş,canına tusunami (..) Dudaklarinda ağıtlar,gözlerinde ege denizi dökülür .. Yalnızlığın kollarında, yorgunluğun omuzlarında Akşamın ağzında sessizliğin Sallandın,kartal gölgesi gibi düştün kırık kaldırımlara Bıçkın bakışların dokunurken cana (..) Düşünmedin,mi,ben ne derim Elif,e,ne derim Ayda,ya.? ____ aylardan, otuz EKİM takılmış kanatlarına İZMİR Dökülmüşsün dört bir yana Akın akın kara bulutlar geçip giderken başında Gündüzler gece olmuş Güneş yok olmuş hınzır bir rüzgarda Söndürmüşsün ışıklarını,çukur açmışsın avuçlarında Düşlerin gaddarlasmış, Kendini esir etmişsin toprağın nemli ağzında Kırbaç gibi şakılarken ağıtlar (...) Kendini mahkûm etmişsin,bir kaç altı çizili satıra Kollarında hoyratça ağlaşırken park çocukları Kendi rüzgârlarınla devrilivermissin kara topraklara Bıçkın bakışların dokunurken cana (..) Düşünmedin,mi,ben ne derim Elif,e,ne derim Ayda,ya.? ____ ___LESKUY NARUT 04 KASIM 2020.23/47 |