Öfkeye İzmihlalim
Ne kin ne öfke
Ne gan ne güfte Benim dilimde bir nükte Ben düşkünler piri,mevkide Kalbinde hidayet Esaretinde mürvet Bundan gayri izmihlalim Susmadan ölmektir vahizetim Düşmeden,kalkmanın öğrenenim Düştüğüm yolda,ölüm beklese Beklese dahi,dahiliğinde mürvetle Hikmetle bekle beni,Ey Cet! Sesimde çığır,kalbine çağrı Susmayan bir öfkenin izmihlalinde.. Gan’ı dünyaya yaymanın vaziyetinde Son toplu mescidinde.. |