BE İNSAFSIZ
Sevmek suçmuş bilemedim.
Hep ağladım gülemedim. Seni seven kalbimi ben, Başkasına veremedim. İnandım artık sevmek yalan. Gördün mü hiç mutlu olan. Ne yazık ki aşkımızdan, Gözyaşıdır geri kalan. Ömrümün baharında Yaprak gibi soldum ben. Artık sevsen ne çıkar, İşte bir hoş oldum ben. Elim de kalemim aşkı yazmıyor. Rüyalarım, seni benden gizliyor. İnsan yanındayken özlüyor, Be insafsız !.. Sen! Gelebilirsem diyorsun. |