Günler Griye Çalıyor
Bir umutla susturduğun gözyaşların
Sessiz bir çığlığında kirpiklerini ıslatmakta. Yansıyınca pencerene gölgesi Ay’ın Kabullenmek fiili ağır bir yük olur omuzlarına. Günler gittikçe griye çalıyor. Zihnimi yoruyor, gençlik çağımda bilinmezler. Bir ölümlü olan insan, ne bencilce yaşıyor. Veriler sunan mahşetlerdeyse Acıyı anlatıyor özenle seçili kelimeler. İnsan günden güne yaftalanıyor Yalnız! Hiç kimse bencilliğe dur diyemiyor. Nasıl geçineceğim diye intihar ederken vatandaşın biri, Mecliste birileri maaşlarına ihtiyaç fazlası zam getirmekte. Emeğin ücreti desen ekmek al yeter daha ne. Bir ölümlü olan insan, ne korkakça yaşıyor! |
Yüreğine emeğine sağlık
______________________________________Selamlar