Şu uçsuz bucaksız derinlikteki yüreğimi bir bilseydin,
Eminim kıra bilmek için defalarca düşünürdün,
Bir bilseydin sahteliğine inat her şeyi silip gidemezdin,

Ne vardı sanki gitmekte ne istedin sana esir yüreğimden,
Ne hakkın vardı özlemini damla damla gözlerimden dökmeye,
Ölürmüydün be kadın her seni seviyorum dediğimde,
Bende seni seviyorum güzel gözlüm deseydin,

Sen sandın,ki ben düşmemek için tutundum sana,
Oysaki geldiğin uçurumlardan bi haber tutundun yüreğime,
Yazıklar olsun bana düşünemedim sen uçurumun ta kendisisin,
Yar değil yaraydın yüreğime tutunduğunda bırakmalıydım ellerini,

Her bir anımın ürpertisi bahtımın vefasızlığının son perdesi,
Bir bilseydim bir gün gözlerimin yüreğimle kavga edeceğini,
Gözlerimden yaş yerine sen damlayacağını severmiydim seni,

Her ne kadar ellerim düşman olsa,da sana kırgın bana,
Aldırmadan acılara parmaklarım kalem olmuş sana be kadın,
Mısralar vefasızlığına ağlasa,da yazılıyorsun gönül sayfalarıma,
Ne oldu bana anlam veremedim sanki duasın yazğıyorsun ruhuma...!

Ayrılıkların Şairi Osman Dastan © 21/ 10 / 2020. 23: 00