Uyuşturulmuş Anılar
Bu günlerde en çok kendimle konuşuyorum.
Ne zamandır sızlamıyordu içim Yeniden başlıyor işte Bir yerden sürgün veriyor eski gönül ağrısı. Gece uykularım nöbetçi yeniden. Gözlerime müsaade vermiyor. Biz ölsek bir ara gelemeyiz derdin ya tanem. Biz ölme sekte bir araya gelemiyoruz iç tanem Bu günlerde yine kendime döndüm. Konuşuyorum kendimle kendimi kendime misafir oldum. Hoş geldin benden içeri ben Soruyorum nedir sende ki bu gönül kırığı. İtiraf ettik sonunda birbirimize, Bir kere kırılmaya görsün talihin aynası Sır tutmazmış gümüş camın yansıması. Delilik diyorlar bendeki içsel yolculuğa. Bıktım sorgulamaktan el ne der korkusunu Kendimi misafir ediyorum Misafiriz işte kendimize. Bedenlerimiz, geçici odalarımız Hayata kiralarız bir ömürlüğüne bu günlerde en çok kendimle konuşuyorum. yeniden geçmişten geliyor unuttum dediğim uyuşturulmuş anılar. ben bakmaya kıyamazken acılarıma canımın içi kıyılıyor, kesiliyor ruhum bacağından tutulup cengele asılıyor. bir kasap vitrinin camında âleme seyirlik çıkıyor. herkes kendi bacağından asılır. bu günlerde kendimle konuşuyorum. Hiç güzel haber yok Boşuna bekliyorum. Seçim Saliha Seziş |
Yüreğine emeğine sağlık
____________________________________Selamlar