Güzel yüzünde gül gibi, açıyor gamzeler.
Lâl oldu dilim, çıkmıyor boğazımdan sesler.
Güldükçe dökülüyor, yüzünden gülücükler.
Canıma can katar, al dudağından buseler.
Gözler kalbin aynasıdır, yalan söylemezler.

Beni benden aldın, vermezsin bir daha gülüm!
Gönlüme sevda ateşini düşürdün gülüm!

Silemiyorum aklımdan, ipek saçlarını.
Bir gül goncası gibi, al dudaklarını.
Gülünce gamzeler oluşan yanaklarını.
Mümkün mü unutmak, o ceylan bakışlarını.
Gözler bir aynadır, yansıtır duygularını.

Gamzelerine baktıkça eririm be gülüm!
Aşkının ateşi yakıyor, gönlümü gülüm!

Yaralı bu kalp, oynama benimle ne olur.
Sevda ateşinle yanarsa bu kalp, kül olur.
O ceylan gözlerinde erir bedenim yok olur.
Aşkınla yaralanan bu kalbim nice olur.
Aşkla yanan kalplerin, gözler aynası olur.

Aşkınla yandı kalbim, iflah olmaz be gülüm!
Bu yaralı kalp, hicrana dayanmaz be gülüm!

TURANİ der; seven ayrılığa dayanamaz.
Kalplerdeki bu aşk ateşi yanar hep, durmaz.
Mecnun olur, düşer yollara, kabına sığmaz.
Kurur da gözler, akacak bir damla yaş kalmaz.
Gözler kalplerin aynasıdır, yalan yansıtmaz.

Ceylan gözlerini andıkça eririm gülüm!
Aşkın hasretinden, kalbim kanıyor be gülüm.