Özlüyorum seni
Düştükçe sen aklıma
Bir kış günü kesilir her yanım
Daralır nefesim
Öylece donar kalırım

Bakışların derinlerde bir kaynak
Bedenini zorlayan
Şiddetli ve bereketli
Bir gün mutlaka
Hayat vermek için
Tenini parçalayarak ruhuma ulaşacak

Nesli tükenmiş ürkek polenler taşır bakışların
Edep ile döller yüreğimi
Hatırladıkça seni
Kalkamam yerimden
Bir tarihî anıtın
Altında kalmışım gibi
Hissetmekten

Özlüyorum seni
Ruhumda gereksiz bir bedbinlik
Dalında tomurcuklar saklayan bir yürekle
Bir kış uykusunda
Beklenen bahar kadar

Tartarım kendimi Çocukluğumla
Elimde sadece resmin kalır.
Özlüyorum seni
Ağzımdan çıkan arsız kelimeleri
Yutacak pişmanlık kadar

Aklıma düşüyor masum yüzün
Badem çiçeği saf bakışların
Tenimi parçalıyor şimdi
Her bakışı
Yabancı kadınların

Bir resimden bakıyorsun bana
Annem geliyor aklıma
Özlüyorum seni
Çocukluğum ve annem kadar