BEN BÖYLEYİM İŞTE
Ağustos böceğini de severim,
Ateş böceğini sevdiğim kadar.
Beni deli poyraz üşütmez.
Eriyen kar suları dolar yüreğime,
Aç bir bebek gördüğümde.
Sorular sorarım kendi kendime,
Neden niçinle dolar içim.
Sızılar yüklenir yüreğime.
***
Camdan bakan kız sordu.
Yapma öyle,
El alem ne der?
Ben böyleyim işte,
Ne derlerse desinler.
Böcekler ötebilsinler.

Çamların erişilmezinde bir yuva,
Arılar girer içine,
Arılar çıkar içinden.
Bu gün bir bebek gördüm.
Ağlıyordu içinden içinden,
Ve çekingen.
Göğsüme bir hançer saplandı.
Taa derinden.
Kirli saçlarını okşadım.
Tek elimle,
Gözyaşlarını sildim diğeriyle.
***
Saçaklarda buz sordu.
Yapma öyle,
El alem ne der?
Ben böyleyim işte,
Ne derlerse desinler,
Bebekler üzülmesinler.


Bugün bir serçe gördüm,
Cumhuriyet parkında.
Gagası parlak, kanadı kırık.
Gayret etti uçmaya,
Benden utandı,
Uçamayınca.
Sen sakın utanma,
Kırık kanatlım.
Bir elimle yakaladım.
Diğer elimle kanadını sardım.
Ak bulutlara doğru,
Özgürlüğüne bıraktım.
***
Tel üstünde saz sordu.
Yapma öyle,
El alem ne der?
Ben böyleyim işte,
Ne derlerse desinler,
Serçeler uçabilsinler.

Akşam üstü geçtim pazardan.
Solgun yüzlü bir ana,
Çürük domates topladı kasalardan.
Bana baktı .
Ürkek ve kederli,
Param yoktu ya,
Son paramı çıkardım cüzdanımdan.
Uzattım solgun yüzlü kadına,
O’da serçe gibi alamadı utancından.
***
Dilden çıkan söz sordu.
Yapma öyle,
El alem ne der?
Ben böyleyim işte,
Ne derlerse desinler,
Analar üzülmesinler.

Ömer Yalçın. ***
08/10/2020