BU NE BİTMEZ ÇİLEYMİŞ ANAM
Bu ne biçim sevda, bir türlü bitmez
Büyüdükçe yaram, kanıyor anam. Onunla her anım, aklımdan gitmez Dur dedikçe bu göz, akıyor anam. Her yolu denedim, ama olmadı Unutmak istedim, beynim almadı Kalbe girdi bir kez, inan çıkmadı Sön dedikçe bu köz, harlıyor anam. N’olurdu vefasız, vicdana gelse Kalbimde saplanan sevdayı bilse Ona olan sevgim, yüreği delse Gül dedikçe bu yüz, gülmüyor anam. Çekilir mi bunca, ağrı, sızılar Biter mi yazdığım, onca yazılar Bilmiyorum bana, ne tür nazı var Yâr dedikçe bu kalp, kanıyor anam. Var gel ağlamaktan, gözüm körleşti Bendeki bu sevdam, kalbe yerleşti Sevdikçe acılar, dertler birleşti Git dedikçe bu kor, gitmiyor anam. Bu nasıl sevdaymış, ben bilemedim Ben böylesine dert, acı görmedim Ondan başkasını, böyle sevmedim Sev dedikçe bu yâr, sevmiyor anam. Hep çekecek miyim, bu kederleri İnan ki kaldırmaz, kalbim dertleri Düşündükçe geçen, bu zor günleri Çık dedikçe bu can, çıkmıyor anam. ADALETİN SESİ 9-7-2008 |