KENDİME GELMEYİ ÖZLÜYORUM
Gecenin nehrinden akıyor düşünceler
Gökyüzünün sesi yine yanık Ve ben zifiri karanlıkta Yarına da yabancılaşmadan Kendime gelmeyi özlüyorum İçimde yeminli gurbet Asıyor suratını ihmal ettiğim sözcükler Nerede şimdi renkli kimliğim O kahkahalar Sevinçten söylediğim türküler Yaşanan her şeyin perde arkasında Kendime gelmeyi özlüyorum Bana göre değil çağın tarifeleri Kurtulmak istiyorum bütün ağlardan Ve bildiğim topraklarda İçime doğru koşarak Kendime gelmeyi özlüyorum 4 Ekim 2020 / Yalvaç |