Dershane kalan MezarŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 1990 da dershaneler şimdiki katlar gibi açıldı..müteahhitler şehirde yeşil alan bırakmamaya meyva -sebze tarlaları geçmişte kaldı.bir poratkal bahçesi vardı kuşlar eksik olmazdı neydi o osmaniye ıssız bahçelerden korkardık ...
derinden sarsıyor bin pişman eden mazi bir Habeşistan Fakirliği evimizin odalarında günahkardan daha günahkar şarap içen babam akıyordu göz yaşlarım bir nehir gibi kalbe fakirliğin altında neydi! ovada savrulan bir tozun içinde ekmek yokluğu ve katığı bir kemik miydik bir illetli razıyım mevlamın yazgısına imreniyorum dershaneyle okuyanlara gidemezdim gönül şen duyguyla kapısına sürüldüm -terslendim kapısından para para değilmiydi...mahrum eden dağdeviren sebebi kevgire döndüren samanlıkta iğnemi kaybettim iğneyle temel mi kazmalıydım! her şeye rağmen hayır sever amcazedem geç gelmişken ben çoktan gittim,dershaneler ! geride kalan mezar muhtaç olmadan üniversitelere |