Can Azerbaycan,
Selam sana!.. Saygı sana!.. Şan sana!..
Gadan alam,
Can sağ iken yurt vermek yok düşmana!..

Heyy heyyy!..
Yine de hey heyy!..
Kara donlu, kızıl kâfir yetti be,
Hele bas geri!..
Gözü dönmüş, câni ruhlu kof çeri,
Kara bağlan gayrı, cengim var benim!..
Al, yeşil üstüne, göğün bağrından,
Dört mânâ çarkında, rengim var benim...

Düşman için öğüt aldım atadan,
Elegeş’ten, Orkun’dan, beş kıtadan;
Tufandan emânet görklü "yada"dan,
Yiğitlere destan, seng’im var benim...

Gökten bomba yağsa, toplar çıldırsa,
Dünya birlik olsa, ordu kaldırsa,
Yedi düvel, yetmiş yerden saldırsa,
Hepsine yetecek dengim var benim...

Kaçma nâmert! Kaçman bile ar bana;
Zerre hakkım kalsa yurtlar dar bana;
Uzak, yakın, her mesâfe bir bana,
Işık atım, şimşek süngüm var benim...

Yükseldi bayrağım, artık inemez;
Er olan er, yol and’ından dönemez!
Gönül gücü şahtır, teknik yenemez,
Îman cevherinden tankım var benim...

Şehitler burcundan azat gün doğar;
Erir Demirperde, yıkılır duvar.
Bilge nârasıyla kükrer de Hazar,
Koçak sinelerde, yankım var benim...