Birgün
Birgün öldü diyecekler
Yaşamadığımı bilmeden Bilmeyecekler gidişimi kimseler Yıldızlar yine lacivertte ışıldıyacak Yine kadınlar sevişecek korkularında Köhne bir yamacında Torosların Kimseler bilmeyecek gömütlüğümü Şiirlerim öksüz kalacak Korkularım anlamsızlaşacak ölüm gelince Bir kırmızı kiremitli evde ağlaşacak yitikliğim Biliyormusun sende olmayacaksın o gün geldiğinde Bir kahve içecek ömür bir sofra kurulacak Cahil özlemlerim olacak geride kalan Birgün işçiler sevinecek biliyorum Ekmek eşit bölünecek Bir meftüne pişirecek üsülünden Sofrada sevinçlenecek özgürlüğümüz Ama yitip giden günler geride kalmış Bir gün öldü diyecekler ,sen olmayacaksın. Aglıyacak yağmurları hüzünün Tüm dinsiz imansız duygular sorguda Sofra da yetim çocukları yüreğimin. |
Tebrik ediyorum.