Yakar canımıGelmişim, ömrümün son yıllarına Geride bıraktım, güzel yıllarımı Ne zaman otursam, yalnız başına Depreşir geçmişim, yakar canımı. Ne zaman, geçmişim gelse aklıma Düş kuran olurum, yalnız başıma Bazen de, zor günler çıkar karşıma Konuşur geçmişten, yakar canımı. Hayaller, kurarken çokca geçmişten Son anda geçerim, kendi kendimden Derin bir uykuya, dalmış uyurken Gördüğüm her rüyam yakar canımı. Yalnızlık içinde, vaktim geçerken Olmazdır yanımda bildik kimseden Gözlerim yaş dolar, sızar yüzlerden Yap yalnız oturmam yakar canımı. İşte ben böyleyim, yaşlı günümde Gülemem ben gayrı, kalan günümde Bu dünya bir yalan, benim gözümde Kul Yüksel der hayat yaktı canımı. Yüksel Şanlıer 21 Eylül 2020 |