Ne kaldı geriye..!
Bil artık sonbahar çaldı kapımı
Gülüp oynayacak hoş yürek kaldı Ömür ezdi geçti baharı yazı Gürleyip coşacak boş erek kaldı. Göklere açılan ellerim bomboş Dilerim tanrıdan ayakta duruş Taşımaz bedeni ayaklar tokuş Bir yere çökerek devrilmek kaldı. İçimde yanıyor ateşin harı Her gün eder oldum zararı karı Önüme koysalar bir tarla darı Bir lokma atacak saf merak kaldı içtiğim su içim bir hoşa çıkar Mey içerim sade içimi yıkar Yemeği görünce ayağa kalkar Zevkini alacak bir gülmek kaldı Gezerim dünyada alem koymadan Bilirim her yani isim saymadan Adım okunacak kendim duymadan Yatınca sessizce bir ölmek kaldı Gökyüzü açılır yağmur dökülür Yüklenir sırtıma belim bükülür Gün gelir hayattan adım sökülür Geriye kalacak ne gerek kaldı. Mehmet Göden, Eylül 2020. |
Yüreğine emeğine sağlık
Selamlar