Deniz atımın rüzgarı
bu uğultunun ortasında
denizimin çölünde çıralar çareler tükettim tüm bağırtıları içinde insanlığın reklamı bu fırtınaya dayanamam benliğimden yontup götürdüklerine hesap soramam beni sizden farksızlaştıran farkındalığımı alıp savurana duramam gemim dünün demiri ile salınırken adalar boyu hayaller her çarpışında yıldırımlar hatırlatır şimdideyim yaralarımı badem gözlü sarsın foklar tuzlar basılsın bozkırın ortasında denizim karanfiller kanlı lal bıraksın cesedimi uyandırsın dünya her seferinde kan revan uykularımdan rüzgar al savur bedenimi oyuncağıyım artık benim gibiler gidenlerden gaipler beni benle bırakmıyor dostlarım size çekiyor artık sizin gibi dünyalığım bu serapta dudaklarıma iz bırakıyor ıssızlığım |