Deşe
Deşe
Bir gül sandığı kurudu ya yarın Yarın ne bekliyordu bizleri Ya da sizleri Bir bağlaç kadar uzakken Neden Ama kuyularına düşen Düşürülen insan Nereye kadar kader demeli Deşe deşe bir dağ eridi Biçe Biçe bir bağ serpildi Artık uyan bu son uykun Hatıran elinde bin avuç bölük güldün Şimdi ayrılık meziyetin Aşk ise? |