GÖNÜL !
Daldan dala konardın gönül ne oldu sana,
İhtiyarlık mı geldi bir işmar eyle bana, Geri adım atarsan eziyet olur cana, Yoluna devam eyle güzel oluyor gönül. Senin ile başladım hayat cenderesine, Bazen beni attın sen günahlar deresine, Şükür olsun tez baktım bu işin çaresine, Seni hep dinleseydim perişandım be gönül. Gönül meyil edince tatlı oluyor her şey, Ahreti düşünmesen neşelenirsin hey hey, Hiçbir zaman sormadın dünyada isteğin ney, Hep kendin karar verdin bana sormadan gönül. Aslında güzel şeyler koyuyorsun önüme, Ben ise odaklandım son günlerde ölüme, Sahibini düşünsen sevketmezsin zulüme, İstekleri süzgeçten geçirmelisin gönül. Altuncu gönlü ile mücadele etmiştir, Çoğu zaman gönlünü sabrederek kırmıştır, Azgınlaşınca gönlü ayarını vermiştir, Bu hallerde kırdıysam af eyle beni gönül. 04.04.2011 Muzaffer Altuncu -Gölcük- |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...