TUT ELİMDEN GÖTÜR YÂRİM
Bir İstanbul akşamında
Yürüyorum sonsuzluğa Şehir ıssız ben yabancı Tut elimden durdur yârim Gel gözleri elâ yârim Her cümleme nefes yârim Bu akşamda kör kütüğüm Tut elimden kaldır yârim Yolum düştü kıyılara Dalga serin suyu derin Her adımda batıyorum Tut elimden kurtar yârim Kul Ersoy’um dümensizim Bu şehirde ben sensizim Bir meçhulde kaybolmadan Tut elimden götür yârim... Kul Ersoy 26/08/2020 |